2 Samuel 14

CHAPTER 14

Joab's Plan to Return Absalom

1και έγνω Ιωάβ υιός Σαρουϊα ότι η καρδία του βασιλέως επί Αβεσαλώμ 2και απέστειλεν Ιωάβ εις Θεκουέ και έλαβεν εκείθεν γυναίκα σοφήν και είπε προς αυτήν πένθησον δη και ένδυσαι ιμάτια πενθικά και μη αλείψη έλαιον και έση ως γυνή ημέρας πολλάς πενθούσα επί τεθνηκότι 3και ήξεις προς τον βασιλέα και λαλήσεις προς αυτόν κατά το ρήμα τούτο και έθετο Ιωάβ τους λόγους επι τω στόματι αυτής 4και εισήλθεν η γυνή η Θεκουϊτις προς τον βασιλέα και έπεσεν επί πρόσωπον αυτής εις την γην και προσεκύνησεν αυτώ και είπε σώσον βασιλεύ σώσον 5και είπε προς αυτήν ο βασιλεύς τι σοι εστί η δε είπε και μάλα γυνή χήρα εγώ ειμι και απέθανεν ο ανήρ μου 6και γε τη δούλη σου δύο υιοί και εμαχέσαντο αμφότεροι εν τω αγρώ και ουκ ην ο εξαιρούμενος αναμέσον αυτών και έπαισεν ο εις τον ένα αδελφόν αυτού και εθανάτωσε αυτόν 7και ιδού επανέστη όλη η πατριά προς την δούλην σου και είπαν δος τον παίσαντα τον αδελφόν αυτού και θανατώσομεν αυτόν αντί της ψυχής του αδελφού αυτού ον απέκτεινε και εξαρούμεν τον κληρονόμον και σβεσθήσεται τον άνθρακά μου τον καταλειφθέντα ώστε μη θέσθαι τω ανδρί μου κατάλειμμα και όνομα επί προσώπου της γης 8και είπεν ο βασιλεύς προς την γυναίκα πορεύου εις τον οίκόν σου υγιαίνουσα καγώ εντελούμαι περί σου 9και είπεν η γυνή η Θεκουϊτις προς τον βασιλέα κύριέ μου βασιλεύ επ΄ εμέ η αδικία και επί τον οίκον του πατρός μου και ο βασιλεύς και ο θρόνος αυτού αθώος 10και είπεν ο βασιλεύς ο λαλούντα προς σε ρήμα άγαγε αυτόν προς εμέ και ου μη προσθήσει έτι άψασθαί σου 11και είπεν η γυνή μνησθήτω δη ο βασιλεύς του κυρίου θεού σου πληθυνθήναι αγχιστέα του αίματος του διαφθείραι και ου μη εξάρωσι τον υιόν μου και είπε ζη κύριος ου πεσείται από της τριχός του υιού σου επί την γην 12και είπεν η γυνή λαλησάτω δη η δούλη σου προς τον κύριόν μου τον βασιλέα ρήμα και είπε λάλησον 13και είπεν η γυνή ινατί ελογίσω ούτως επί λαόν θεού και εκ του λαλείν τον βασιλέα τον λόγον τούτο ως πλημμέλεια του μη επιστρέψαι τον βασιλέα τον εξωσμένον απ΄ αυτού 14ότι θανάτω αποθανούμεθα και ώσπερ το ύδωρ το εκχεόμενον επί την γην ου συναχθήσεται και ου λήψεται ο θεός ψυχήν και ελογίσατο λογισμόν του μη απώσασθαι απ΄ αυτού απωσμένον 15και νυν υπέρ ων ήκω λαλήσαι προς τον βασιλέα τον κύριόν μου το λόγον τούτον ότι όψεταί με ο λαός και ερεί η δούλη σου λαλησάτω δη η δούλη σου προς τον κύριόν μου τον βασιλέα είπως ποιήση ο βασιλεύς το ρήμα της παιδίσκης αυτού 16ότι ακούσει ο βασιλεύς ρυσάσθω την δούλην αυτού εκ χειρός του ανδρός του ζητούντος εξάραί με και τον υιόν μου από κληρονομίας θεού 17και ερεί η δούλη σου γενηθήτω δη ο λόγος του κυρίου μου του βασιλέως εις θυσίαν ότι καθώς άγγελος θεού ούτως ο κύριός μου ο βασιλεύς του ακούειν το καλόν και το πονηρόν και κύριος ο θεός σου έσται μετά σου 18και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε τη γυναικί μη δη κρύψης απ΄ εμού το ρήμα ο αν εγώ επερωτήσω σε και είπεν η γυνή λαλησάτω δη ο κύριός μου ο βασιλεύς 19και είπεν ο βασιλεύς μη η χειρ Ιωάβ εν παντί τούτω μετά σου και απεκρίθη και είπεν η γυνή τω βασιλεί ζη η ψυχή σου κύριέ μου βασιλεύ ει έστιν εις τα δεξιά η εις τα αριστερά εκ πάντων ων ελάλησεν ο κύριός μου ο βασιλεύς ότι ο δούλός σου Ιωάβ αυτός ενετείλατό μοι και αυτός έθετο εν τω στόματι της δούλης σου πάντας τους λόγους τούτους 20ένεκεν του περιελθείν το πρόσωπον του ρήματος τούτου εποίησεν ο δούλός σου Ιωάβ τον λόγον τούτον και ο κύριός μου ο βασιλεύς σοφός καθώς σοφία αγγέλου του θεού του γνώναι πάντα τα εν τη γη 21και είπεν ο βασιλεύς προς Ιωάβ ιδού δη πεποίηκά σοι κατά τον λόγον σου τούτον πορεύου επίστρεψον το παιδάριον τον Αβεσαλώμ 22και έπεσεν Ιωάβ επί πρόσωπον αυτού επί την γην και προσεκύνησε και ευλόγησε τον βασιλέα και είπεν Ιωάβ σήμερον έγνω ο δούλός σου ότι εύρον χάριν εν οφθαλμοίς σου κύριέ μου βασιλεύ ότι εποίησεν ο κύριός μου ο βασιλεύς τον λόγον του δούλου αυτού

Absalom Returns to Jerusalem

23και ανέστη Ιωάβ και επορεύθη εις Γεσούρ και ήγαγε τον Αβεσαλώμ εις Ιερουσαλήμ 24και είπεν ο βασιλεύς αποστραφήτω εις τον οίκον αυτού και το πρόσωπόν μου μη βλεπέτω και απέστρεψεν Αβεσαλώμ εις τον οίκον αυτού και το πρόσωπον του βασιλέως ουκ είδε 25και ως Αβεσαλώμ ουκ ην ανήρ εν παντί Ισραήλ αινετός σφόδρα από ίχνους ποδός αυτού και έως κορυφής αυτού ουκ ην εν αυτώ μώμος 26και εν τω κείρεσθαι αυτόν την κεφαλήν αυτού και εγένετο από τέλους ημερών εις ημέρας οτ΄ εκείρετο ότι κατεβαρύνετο επ΄ αυτόν και κειρόμενος ίστα την τρίχα της κεφαλής αυτού διακοσίους σίκλους εν τω σταθμώ τω βασιλικώ 27και ετέχθησαν τω Αβεσαλώμ τρεις υιοί και θυγάτηρ μία και όνομα αυτής Θαμάρ αύτη ην γυνή καλή σφόδρα 28και εκάθισεν Αβεσαλώμ εν Ιερουσαλήμ δύο έτη ημερών και το πρόσωπον του βασιλέως ουκ είδε 29και απέστειλεν Αβεσαλώμ προς Ιωάβ του αποστείλαι αυτόν προς τον βασιλέα και ουκ ηθέλησεν ελθείν προς αυτόν και απέστειλεν έτι εκ δευτέρου προς αυτόν και ουκ ηθέλησε παραγενέσθαι

Absalom Burns Joab's Field

30και είπεν Αβεσαλώμ προς τους δούλους αυτού ίδετε η μερίς εν αγρώ του Ιωάβ εχόμενά μου και αυτώ εκεί κριθαί πορεύεσθε και εμπρήσατε αυτήν εν πυρί και ενέπρησαν οι δούλοι Αβεσαλώμ εν πυρί την μερίδα Ιωαβ 31και ανέστη Ιωάβ και ήλθε προς Αβεσαλώμ εις τον οίκον και είπε προς αυτόν ινατί ενεπύρισαν οι δούλοί σου τον αγρόν μου εν πυρί 32και είπεν Αβεσαλώμ προς Ιωάβ ιδού απέστειλα προς σε λέγων ήκε ώδε και αποστελώ σε προς τον βασιλέα λέγων ινατί ήλθον εκ Γεσούρ αγαθόν μοι ην του είναι εκεί και νυν όψομαι δη πρόσωπον του βασιλέως και ει έστιν εν εμοί αδικία και θανατωθήσομαι 33και επορεύθη Ιωάβ προς τον βασιλέα και απήγγειλεν αυτώ και εκάλεσε τον Αβεσαλώμ και εισήλθε προς τον βασιλέα και προσεκύνησεν αυτώ και έπεσεν επί πρόσωπον αυτού επί την γην ενώπιον του βασιλέως και κατεφίλησεν ο βασιλεύς τον Αβεσαλώμ